Ένα θέμα που απασχολεί πολύ συχνά τους γονείς και τους δασκάλους είναι πώς μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να διαχειριστούν το πένθος ή τον χωρισμό των γονιών. Η διαχείριση των απωλειών και η ικανότητα να πενθούμε αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές δεξιότητες, που χρειάζεται να μάθουμε στα παιδιά. Το σχολείο και η οικογένεια είναι ο χώρος που δίνουμε εφόδια για τη ζωή και η απώλεια είναι μέρος της ζωής μας.
Το πένθος, αν μείνει ανεπεξέργαστο, συχνά οδηγεί τα παιδιά σε κατάθλιψη, άγχος, κοινωνική απόσυρση, διαταραχές συμπεριφοράς, πτώση στις ακαδημαϊκές επιδόσεις. Αν και το θέμα αυτό δυσκολεύει αρκετά εμάς τους μεγάλους, ωστόσο οφείλουμε να στηρίξουμε τα παιδιά με τον πιο κατάλληλο τρόπο όπως:
• Εξηγούμε τί είναι ο θάνατος και ποια συναισθήματα μπορεί να νιώσει. Χρησιμοποιούμε γλώσσα απλή, ανάλογη με την ηλικία του παιδιού και τις κατάλληλες λέξεις «θάνατος», «πέθανε».
• Περιγράφουμε τον κύκλο της ζωής με φυσικό τρόπο.
• Απαντούμε στις ερωτήσεις του, όσες φορές και αν ρωτήσει το ίδιο πράγμα. Τα μικρά παιδιά χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να επεξεργαστούν μια πληροφορία.
• Βοηθάμε το παιδί να κατονομάσει τα συναισθήματά του.
• Εξηγούμε πως είναι καλό να κλάψει και πως δεν πειράζει αν θέλει να παίξει.
• Εξηγούμε ότι δεν είναι υπεύθυνο για τον θάνατο.
• Διατηρούμε τη σταθερότητα στο περιβάλλον του, τη συνηθισμένη ρουτίνα του στο φαγητό και τον ύπνο.
• Αποφεύγουμε τον αποχωρισμό από άλλους σημαντικούς ανθρώπους.
• Αποφεύγουμε να εκθέτουμε το παιδί σε νέες και δύσκολες εμπειρίες.
• Επικοινωνούμε με τους δασκάλους για να δούμε την συμπεριφορά του στο σχολείο.
• Ανακουφίζουμε το παιδί από τους φόβους του.
Μηλούση Κυριακή
Συμβουλευτική Ψυχολόγος
Comments